Firmamızın Butik şarap üretimi yapan firmalara adımıza tescilli La Vie ve datzia markaları ile Trakya Bölgesinde yetişen üzüm çeşitlerinden üretimini yaptırdığımız şaraplarımız sizlerin beğenisine sunulmuştur.
Şarap Saklama Koşulları Nasıl Olmalıdır?
Evde şarap saklamak her ne kadar kolay görünse de özellikle dikkat edilmesi gereken belli başlı unsurlar bulunmaktadır. Bir şarabı saklamayı ve yıllandırmayı düşünüyorsanız, öncelikle o şarabın üretiminde kullanılan üzümlerin yıllandırmaya uygun olup olmadığını araştırmalı ve yıllandırma işleminizi bu şekilde gerçekleştirmelisiniz.
Kırmızı üzüm cinslerinden Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah ve beyaz üzümlerden Chardonnay yıllandırmaya uygun üzüm cinslerinden bazılarıdır.
Kırmızı üzümlerde bulunan “tanen”, şaraba aroma ve rengini vermesinin yanısıra doğal koruyucu maddedir. Yüksek tanenli şaraplar yıllanmaya daha uygundur.
Uygun üzüm cinsini seçtikten sonra artık saklama alanımız ile uygun koşulları yaratmaya başlayabiliriz.
Yatık Saklama: Şarapları yatık saklamanın, şişede bulunan mantarın şarap ile tamamen temas ederek ıslak kalması, böylece dışarıdan oksijen girişini engelleyerek oksidasyonun önüne geçmektir. Mantar kuruduğu zaman çatlamaya başlayacak ve gözeneklerden giren oksijen dolayısı ile oksidasyon başlayacak ve bunun sonucunda şarap sirkeleşmeye başlayacaktır.
Işık: Şarabın gelişimini ve yıllanmasını engelleyen faktörlerden biri ışıktır. Güneş ışığı veya aydınlatma ışıkları şarapta farklı reaksiyonları tetiklediği gibi yaymış olduğu ısı ile de şarabı olumsuz etkilemektedir. Mümkün olan minimum ışıkta şaraplarınızı saklamanız gerekmektedir.
Nem: Şarapların saklanması için önerilen ve doğal mahzenlerde de bulunan nem oranı %75 ve üzerinde olmalıdır. Şarabın nemli ortamda saklanması, yatık saklama ile benzerlik göstermektedir. Nemli olmayan ortamlarda mantar kuru kaldığı için çatlamaya başlayacak ve oksijen girişi ile birlikte oksidasyon başlayacaktır. Bunun yanında nemli ortamlar mantarın sağlığı açısından da önemlidir, koşullardan dolayı bozulan bir mantar, şaraba oksidasyonun yanı sıra bir çok negatif etkide bulunur.
Sabit Sıcaklık: Şarapların rengine ve cinsine bakılmaksızın dünya standartlarında kabul gören saklama sıcaklığı 15-20 C arasındadır. Sıcaklıktaki iniş çıkışlar şarabın dengesini kaybetmesine hatta bozulmasına yol açabilir.
Titreşim: Şarap sabit ve hareketsiz bir ortamda saklanmalıdır. Temelde fermantasyon bitimi ile birlikte şarabın tank, fıçı, şişe vs. ortamlarda mümkün olduğunca az hareket ettirilmesi sağlanarak şaraptaki koku ve tatların kaybolmaması sağlanmalıdır. Sürekli sarsıntı ve titreşimler şarabın yapısını olumsuz etkileyecektir.
| Şarap Terimleri |
| AOC (Appellation d’Origine Controlée): Fransız yöresel gıda ürünlerinin özelliklerini korumaları ve başka ülkelerde ya da yörelerde taklitlerinin piyasaya sürülememesi için uygulamaya konulan bu sistemde, şarabın üretileceği yöreler, şaraplık üzümler, bağ dikim ve bakım yöntemleri, üretim yöntemleri, alkol oranı, hektar başına alınacak verim, etiketleme, şarabın kimyevi analiz değerleri gibi pek çok unsur detaylı olarak belirlenmiştir.
Aroma: Şarabın yapıldığı üzüm cins ve/veya cinslerinden kaynaklanan tat ve kokulara aroma denir. Bacak: Şarap kadehte iken, hafif dairesel hareketlerle çalkalanması sonucu kadehin iç cidarlarında yükselir ve yollar halinde aşağıya doğru süzülürken de Fransızcada bacak (jambes) ya da gözyaşı (larmes) anlamına gelen oluşumlar meydana gelir. Alkol oranı yüksek şaraplarda bu oluşum daha belirgin olacaktır. Beaujolais (Bo-jo-le): Esasında Fransa’nın Burgundy bölgesindeki yörelerden biri olan Beaujolais, genel anlamda, hasat edilen üzümlerden aynı rekolte yılı içerisinde üretilen genç şaraplara verilen isimdir. Basit, meyvemsi ve içimi kolay olan bu şaraplar, çok kısa sürede tüketilmek üzere piyasaya sürülürler. Baumé (Bo-me): Şarap yapımında sıkça kullanılan bir ölçü birimidir. Üzümdeki şeker miktarını tanımlamaya yarar. 1° Baumé, her litre su başına 17-18 gram şekere denk gelir. Örneğin, 12 ° Baumé’ye sahip bir üzümden, eğer tamamen sek bir şarap elde edilecekse, alkol oranı yüzde 12 olan bir şarap yapılabilir. Buke: Daha çok olgun ya da olgunlaşmakta olan şarapların kokusunu anlatmakta kullanılan bir terimdir. Şarapta, üzümden gelen birincil aromalar ile fermantasyon ve eskitme sırasında oluşan ikincil ve üçüncül aromaların kompleks bileşkesi olarak da tanımlanabilir. Bouchonné (bu-şo-ne): Mantar enfeksiyonundan etkilenmiş ve bozulmuş olan şaraplar için kullanılan bir tanımlamadır. Cibre: Üzümün sıkılmasından sonra kalan kabuk, çekirdek ve saptan oluşan artığa verilen addır. Degüstasyon: Bir şarabın özelliklerinin değerlendirilmesi amacıyla tadılması işlemidir. Dekantasyon: Bir şarabın tortudan arındırılması ya da havalandırılması amacıyla, şişeden ayrı bir kaba, bir dekantöre boşaltılması işlemidir. Denge: Kaliteli şaraplarda mutlaka bulunması gereken bir özelliktir. Dengeli bir şarapta, alkol oranı, asidite, şeker miktarı ve tanen, damakta bir denge halindedir ve hiçbir özellik diğerlerini bastıracak kadar ön plana çıkmaz. Dömi-sek: Hafif tatlı şaraplar için kullanılan bir terimdir. Şeker oranı litre başına, genellikle, 4 – 12 gram arasındadır. Enoloji: Şarapla ilgilenen bilim dalıdır. Estate bottling: Şarabın, üzümlerin yetiştiği yörede bulunan tesislerde üretildiği ve şişelendiğini açıklar. Etek: Şarapçılık dilinde şarabın rengine verilen isimdir. Fermantasyon: Üzüm suyunda doğal olarak bulunan şekerin, mayaların yardımı ile etil alkol ve karbondioksite dönüşmesidir. Finiş: Bir şarap yutulduktan ya da tükürüldükten sonra ağızda bıraktığı nihai etki için kullanılan bir tanımlamadır. Bitişi “uzun” olan bir şarabın tadı ağzınızda bir süre kalır ki bu da şarabın kaliteli olduğunun bir göstergesidir. Genç şarap: Üzümün birincil aromalarını kaybetmeyeceği özel bir yöntem ile üretilip hemen şişelenen ve fazla bekletilmeden tüketilmeleri gereken şaraplardır. Gövde: Bir şarabın damakta bıraktığı dolgunluk hissi. Alkol oranı ve ekstresi yüksek olan şaraplar sağlam ya da dolgun olarak tanımlanırlar. Kav: Şarapların bekletildikleri mahzene verilen addır. Kısalık: Bir şarap yutulduktan (ya da tükürüldükten) sonra ağızda bıraktığı tadın kalıcı olmaması ve bir iki saniye içinde kaybolması halinde, o şarabın kısa olduğu söylenebilir. Tanenin ağızda bıraktığı burukluk, ağızda kalıcılık kavramında dikkate alınmaz. Kompleks: Üstün kaliteli şarapların sahip olduğu bir özellik olan kompleks yapı, çeşitli aroma ve bukelere sahip olan şarapları tanımlayan bir tadım terimidir. Kupaj: Farklı özellikteki küvlerin veya fıçıların şaraplarının harmanlanması işlemidir. Bu işlemde, bağların farklı kısımlarından elde edilen şarapların, değişik yılların, değişik işlemlerden geçmiş ayrı karakterde şarapların ya da farklı sepajların birbirleriyle harmanlanması yoluyla, daha kaliteli şarapların üretilmesi hedeflenir. Likör şarap: Alkol eklenerek fermantasyonları durdurulmuş şaraplardır. Bu nedenle, alkol oranları yüksektir. Porto ve Jerez, dünyanın en ünlü likör şarapları olarak bilinirler. Magnum: 1.5 litre (normal bir şarap şişesinin iki katı) hacmindeki şişelere verilen addır.
Maserasyon: Kırmızı ve roze şarap üretiminde, üzümlerin kabuk ve çekirdekleriyle birlikte bekletilerek renk, tanen ve diğer organik maddelerin kazandırıldığı işleme verilen addır. Mayşe: Şıralı cibreye verilen isimdir. Meyvemsilik: Şarapta, cazip ve özellikle narenciye, böğürtlen türü meyveleri çağrıştıran aromaları betimleyen bir tadım terimidir. Monosepaj: Tek üzüm çeşidinden yapılan şarap. Ancak bu üzümün %100 kullanılması şart değildir. Birçok ülkede %15-25 oranında başka bir üzümün kullanılması halinde bile şarap baskın üzümün adıyla “monosepaj” olarak satışa sunulabilir. Oksidasyon: Fazla oksijene maruz kalmaktan dolayı oluşan şarap hatasıdır. Bu tür şaraplar “oksidize” olarak tanımlanır ve tatları sirke gibidir. Sek: Tatlılıkları pek fazla algılanmayan şaraplardır. Genellikle, şeker oranları litre başına 0-4 gram arasında olsa da, asiditelerine göre, bu oran litre başına 10 grama kadar çıkabilir. Sepaj(varietal): Fransızca’ da şarabın yapımında kullanılan üzüm çeşidini ifade etmek için kullanılır. Sepaj şarap ise varietal olarak da anılan tek bir üzüm çeşidinden yapılan şaraplara verilen isimdir. Tanen: Üzüm kabuklarında, çekirdeklerinde ve saplarında bulunan ve ağızda burukluk hissi uyandıran maddedir. Kırmızı şaraplarda daha çok bulunan tanenler, bu şarapların gövdesine katkıda bulunurlar ve aynı zamanda yıllanmalarında önemli bir rol oynarlar. Tanen şaraba, üzüm dışında yıllandırıldığı ahşap fıçıdan da geçebilir. Uzunluk: Bir şarap yutulduktan (ya da tükürüldükten) sonra ağızda bıraktığı tadın etkinliği ve kalıcılığıdır. Tanenin ağızda bıraktığı burukluk, uzunluğa dahil değildir.
Vintage (rekolte): Birden fazla anlama sahip olan bir terimdir. Bağbozumu anlamında kullanılabildiği gibi, üzümlerin toplanıp şarap üretimine başlanan yıl olarak anlamında da kullanılır. Kimi zaman da, şampanyada olduğu gibi, şarabın tek bir yıl ürünü olduğunu anlatır. Yavanlık: Asitliliği düşük, yapısı ve karakteri zayıf olan düşük kaliteli şarapları tanımlayan tadım terimidir. Yuvarlaklık: Çoğunlukla dengeli, taneni, asiditesi ya da şeker oranı ön plana çıkmayan şaraplar için kullanılan bir terimdir. |
